عکس | کشف یک گور دسته جمعی در ۷ هزار ساله در اسلواکی !
تاریخ انتشار: ۱۷ مهر ۱۴۰۱ | کد خبر: ۳۶۱۵۸۷۵۰
باستان شناسان در حین بررسی یک سکونتگاه اولیه دوران نوسنگی در اسلواکی، یک گور دسته جمعی با قدمت ۷ هزار سال را کشف کرده‌اند. بقایای اجساد حدوداً ۳۵ نفر در این مکان از قربانی کردن انسان‌ها به شکل ترسناکی خبر می‌دهد.
بررسی باستان شناسی گور دسته جمعی با قدمت ۷ هزار سال در اسلواکیاخیرا باستان شناسان در اسلواکی بقایای حدود ۳۵ نفر را کشف کرده‌اند که ظاهراً بسیاری از آن‌ها نوجوان بوده‌اند.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
براساس مطالعات انجام شده، مکان و موقعیت اسکلت‌ها نشان می‌دهد که قربانیان به طور عمدی در آن جا انداخته شده‌اند. احتمالا علت قربانی کردن انسان‌ها، تقویت جادویی دیوار دفاعی ساخته شده در بالای خندق بوده است.
مارتین فورهولت (Martin Furholt) یکی از رهبران این پروژه، استاد باستان شناسی اجتماعی و پیشینه شناسی در دانشگاه کیل آلمان می‌گوید: به نظر من این مسئله (قربانی کردن انسان‌ها) به عقاید جادویی درباره تعریف و روش استحکام بخشیدن به سکونتگاه مرتبط است.
به گفته فورهولت، چه اجساد داخل گور دسته جمعی به دلایل طبیعی مرده باشند چه عمداً کشته شده باشند، به نظر می‌رسد افراد معتقد بودند که این جنازه‌ها، قدرت جادویی یا نمادین در اختیار دارند.
فورهولت و همکارانش به همراه دانشمندانی از موسسه باستان شناسی آکادمی علوم اسلواکی، از سال ۲۰۱۲ در این مکان به نام ورابل (Vráble) در اسلواکی مشغول به کار و تحقیق بوده‌اند.
مکانی که گور دسته جمعی در آن کشف شد، یک سکونتگاه باستانی است که به فرهنگ LBK دوران نوسنگی اولیه نسبت داده می‌شود. این نام به نوع سفال‌های آن دوران اشاره دارد.
به نظر می رسد که اجداد این مردم در ورابل حدوداً ۱۵۰۰ سال قبل، از آناتولی (ترکیه کنونی) به یونان کنونی رفته‌اند. بنابراین فرهنگ LBK از آن جا به بسیاری از نقاط اروپا گسترش یافته است و ممکن است که این افراد، اولین مهاجران دوره نوسنگی در اروپای غربی بوده باشند که سازه‌های بزرگ سنگی مانند استون هنج را در انگلستان ساخته‌اند.
گور دسته جمعی باستانی در نزدیکی یکی از ورودی‌های سکونتگاه در ورابل قرار دارد. ظاهراً باستان شناسان، هیچگونه نشانه واضحی از تغییرات پاتولوژیک یا تروما در این مکان پیدا نکرده‌اند. با این حال اجسادی که پیدا شده‌اند، جمجمه نداشتند و باستان شناسان هنوز درباره زمان و چرایی بریده شدن سر آن‌ها مطمئن نیستند.
براساس گفته باستان شناس هوکیووا (Hukeľová)، اجساد در موقعیت‌های مختلف دراز کشیده بودند. جنازه‌ها روی پشت، پهلوها، روی شکم یا با دست‌ها و پاهای گسترده و آرنج و زانوی خم شده، مانند یک قورباغه در حال شنا در گور افتاده بودند که نشان می‌دهد احتمالاً اجساد به داخل گودال پرتاب شده‌اند.
به گفته فورهولت، سکونتگاه نوسنگی در ورابل از ۸۰ خانه بلند تشکیل شده است و هر خانه بلند، متعلق به یک یا چند خانواده بزرگ بوده است.
همچنین حفاری‌ها در سکونتگاه باستانی ورابل نشان می‌دهد که این مکان به سه محله تقسیم شده و دیوار دفاعی و خندق در مراحل بعدی تصرف فقط در اطراف یکی از محله‌ها ساخته شده است. این مسئله ممکن است با هدف دور نگه داشتن مردم از سایر محله‌ها بوده باشد. باستان شناسان معتقدند که این کار درواقع یک نوع تقسیم بندی داخلی برای مسدود کردن راه سایر همسایگان بوده است.
کریستین مایر، باستان شناس در مرکز تحقیقات باستان شناسی گوسلار آلمان است. او مسئله خشونت‌های جمعی را در سایر مکان‌های LBK مورد مطالعه قرار داده است و با توجه به یافته‌ها درباره قتل عام، شکنجه و سایر اعمال مذهبی فرقه‌ها می‌گوید: با توجه به آنچه قبلاً در مورد این فرهنگ باستانی کشف شده است، اکتشاف گور دسته جمعی دیگر به خودی خود تعجب آور نیست! ویژگی غیر معمول گور دسته جمعی در ورابل این بود که سر افراد مدفون در این مکان گم شده بود. این مسئله بسیار قابل توجه است و احتمالاً بسیار اهمیت دارد.
او در ادامه افزود: این مکان، دانش ما را در مورد تعاملات اجتماعی و رفتار افراد با مرده‌ها و زنده‌ها در آن زمان (هزاران سال قبل) ارتقا می‌دهد.
227227
کد خبر 1681986منبع: خبرآنلاین
کلیدواژه: باستان شناسی مرگ قتل باستان شناسان گور دسته جمعی باستان شناسی ۷ هزار سال شده اند
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.khabaronline.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «خبرآنلاین» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۶۱۵۸۷۵۰ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
کشف «گذرگاه مردگان»
باستان‌شناسان با استفاده از لیزر «لیدار» مجموعه‌ای از بقایای نادر دوران نوسنگی را کشف کردند که در زمین زراعی واقع در ایرلند پنهان شده بود. برخی باستان‌شناسان احتمال می‌دهند این سازه‌ها به مردگان اختصاص داشته و مسیری برای عزاداری دسته‌جمعی و یا انتقال مردگان به بهشت بوده باشد.
به گزارش ایسنا، بررسی با لیزر «لیدار» صدها بنای سازه‌ای ماقبل تاریخ را که قبلاً کشف نشده بودند، از جمله پنج مورد نادر را که در بخش‌هایی از زمین‌های کشاورزی در حومه ایرلند واقع شده‌اند، آشکار کرد.
«لایوساینس» درباره این کشف تازه نوشته است: باستان‌شناسان با استفاده از لیزر «لیدار» که در آن یک هواپیما از بالای سر پرواز می‌کند و یک دستگاه، ارتعاش‌های لیزری را به زمین پرتاب می‌کند، سازه‌هایی را در «ویکلو» واقع در شرق ایرلند کشف کرده‌اند. این ارتعاش‌ها به اشیاء برخورد می‌کند و سپس بازمی‌گردد و از این طریق به محققان کمک می‌کند که به نقشه توپوگرافی منطقه دست پیدا کنند.
منطقه‌ای که توسط محققان مورد بررسی قرار گرفته است، در طول دوران نوسنگی پیشین (که از حوالی ۳۷۰۰ پیش از میلاد آغاز می‌شود) عصر برنز میانه و متأخر (۱۴۰۰ تا ۸۰۰ پیش از میلاد) مورد استفاده مردم قرار می‌گرفت.
البته، بر اساس گزارشی که بیست و پنجم آوریل ۲۰۲۴ در ژورنال «آنتیکیتی» منتشر شده است، شواهدی از حضور انسان در فاصله ۲۰۰۰ ساله بین این دو دوره تاریخی که با نام دوره «نوسنگی میانه» شناخته می‌شود، تا پیش از این اکتشاف، به ندرت مشاهده شده بود.
به رغم سال‌ها فعالیت کشاورزی که به بخشی از این بقایای باستانی آسیب رسانده است، بررسی‌های «لیدار»، مدل‌های سه‌بعدی از این محوطه پر از سازه، از جمله چندین سازه تاریخی کمیاب را که در حقیقت محوطه‌های طولانی، باریک، خاکی و در عین‌حال بزرگ هستند و برای اهداف آیینی مورد استفاده قرار می‌گرفتند و با نام «کورسوس» (گونه‌ای سازه یادمانی در دوران نوسنگی) شناخته می‌شوند، آشکار کرد.
«جیمز اودریسکول» (James O'Driscoll)، باستان‌شناسی در دانشگاه «آبردین» در اسکاتلند در گفت‌وگو با «لایو ساینس» توضیح داد: «من کاوش در این محوطه را حدود ۱۰ سال پیش به عنوان بخشی از مطالعات دوره دکتری آغاز کردم و ایده اولیه این بود که این محوطه، محل بزرگترین قلعه‌تپه عصر برنز در ایرلند است. پس از تحقیقات مختلف، ما کم کم به این نتیجه رسیدیم که علاوه‌بر بقایای عصر برنز، تعداد زیادی بقایای نوسنگی نیز در آن وجود دارد. در حوالی سال ۲۰۱۴، فردی به طور اتفاقی یکی از این سازه‌های یادبود «کورسوس» را کشف کرد و به دنبال آن، تحقیقات به کمک «لیدار» انجام شد.»
این باستان‌شناس گفت: «تحقیقات با لیزر لیدار به کشف چهار مورد دیگر از «کورسوس»ها منجر شد. به همین دلیل است که این یک کشف بسیار مهم به شمار می‌آید؛ چرا که ما انتظار آن را نداشیم، به این دلیل که سازه‌های یادبود «کورسوس» به صورت گروهی در ایرلند وجود ندارد. شاید حدود ۱۰ مورد در بریتانیا وجود داشته باشد، اما در ایرلند فقط حدود ۲۰ مورد، آن هم به صورت انفرادی شناسایی شده بود.»
با اینکه طول بیشتر این پنج سازه به ۱۵۰ تا ۲۰۰ متر می‌رسد، اما بزرگترین آن‌ها ۴۰۰ متر طول دارد.
همچنین با در نظر گرفتن این نکته که مردم، این سازه‌ها را در دوره پیش از اختراع بولدوزر خلق کرده‌اند، ساخت چنین سازه‌های یادبودی بسیار قابل توجه است.
به گفته «اودریسکول»، با توجه به اینکه این سازه‌ها در دوران نوسنگی ساخته شده‌اند، در آن زمان هیچ ابزار فلزی وجود نداشت و مردم مجبور بودند از ابزارهای چوبی استفاده کنند.
باستان‌شناسان معتقدند این سازه‌ها ممکن است برای اهداف مختلفی از جمله موارد مربوط به ارتباط با «رویدادهای بزرگ خورشیدی»، کشاورزی و «گذرگاه‌هایی برای مردگان» ساخته شده باشند. برای مثال، چهار مورد از این سازه‌های باستانی به سمت «طلوع خورشید در انقلاب تابستانی» ساخته شده‌اند.
«اودریسکول» با اشاره به اینکه این بناهای تاریخی احتمالاً به مردگان اختصاص داده شده بودند، بیان کرد: «با اینکه ما دقیقا از آیین‌هایی که در آنجا برگزار شده است اطلاعی نداریم، اما شواهد نشان می‌دهد این سازه‌ها ممکن است به عنوان مسیرهای دسته‌جمعی برای عزاداری یا مسیری برای انتقال مردگان به بهشت مورد استفاده قرار گرفته باشند.»
این کارشناس افزود: «این بناهای تاریخی به ما کمک می‌کنند تا شیوه زندگی این مردمان نوسنگی را که نسل اول کشاورزان بودند، درک کنیم.»
انتهای پیام
اعلام محدودیت های ترافیکی پایان هفته در جاده های شمالی کشور